بیشتر آهنرباهای آلنیکو شامل آلومینیوم ، نیکل ، کبلالت و سایر عناصر مهم مانند مس و تیتانیوم می باشند . لزوم حضور این عناصر در کنار یکدیگر برای منظم کردن ساختار مولکولی آهنربا است تا خواص مکانیکی و مغناطیسی مطلوب را فراهم سازند . این نوع آهنربا ها تحمل بالایی در مقابل افزایش دمای محیط کارکرد(T) دارند و از لحاظ پسماند مغناطیسی(Br) هم عملکرد مطلوبی را از خود نشان می دهند ولی مقاومت مغناطیسی (Hc) پایینی دارند ، که باعث میشود این آلیاژ مقاومت زیادی در مقابل دی مغناطیس شدن از خود نشان ندهد . با وجود دارا بودن Br مناسب ، انرژی تولیدی کمی در مقایسه با سیار آلیاژ های مغناطیسی دارند که به خاطر پایین بودن مقدار Hc آنهاست . این نوع آهنربا ها از جهت بهینه کردن عملکرد مغناطیسی ، مقاومت دمایی بالا و قیمت به نسبت مناسب ، میتواند مورد توجه بخش تولید کنندگان قرار گیرد .

خواص مغناطیسی و فیزیکی :

آهنربای آلنبکو به دو نوع تقسیم میشود :

آلنیکو سینترد

آلنیکو چدنی

گرید های موجود آلنیکوی سینترد در جهان ، انرژی تولیدی بین 1.5 تا 5.25 مگا اورستد دارند . انرژی تولیدی گریدهای آلنیکوی چدنی بین 5 تا 9 مگا اورستد است .

آلنیکوی سینترد از پودر فلزات مختلف درست می شود . خاصیت ایزوتروپیک دارد و در هر جهت دلخواهی میتواند مغناطیسه شود ( جهت قطبها). اما قدرت ضعیف تری نسبت به آلنیکوی چدنی دارد .

آلنیکوی چدنی دارای چدن میباشد و اغلب برای تولید، نیاز به تراش فلز دارد و مرسوم ترین نوع آلنیکو است که آن هم خاصیت آیزونتروپیک و تک جهتی دارد . و به این معنا میباشد که تنها در یک جهت میتواند مغناطیسیه شود ولی قدرت مغناطیسی بالاتری دارد .

اما توجه به این نکته ضروری است که این خواص برای سایز های رایج اندازه گیری شده است و در صورت نیاز به سایز های خاص این مقادیر ممکن است مقداری تغییر کند .